серафі́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

У хрысціянскай і іўдзейскай рэлігіі — шасцікрылы анёл вышэйшага рангу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

серафі́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. серафі́м серафі́мы
Р. серафі́ма серафі́маў
Д. серафі́му серафі́мам
В. серафі́ма серафі́маў
Т. серафі́мам серафі́мамі
М. серафі́ме серафі́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

серафі́м м., рел. серафи́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

серафі́м, ‑а, м.

У іудзейскай і хрысціянскай міфалогіі — шасцікрылы анёл вышэйшага рангу.

[Ад стараж.-яўр. serāphīm (мн.).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серафі́м м рэл Séraph m -s, -e або -im

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Эляй Серафім

т. 18, кн. 1, с. 115

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Еўстаф’еў Серафім Фёдаравіч

т. 6, с. 404

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кахне́нка Серафім Васілевіч

т. 8, с. 190

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Тулікаў Серафім Сяргеевіч

т. 16, с. 24

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

серафи́м рел. серафі́м, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)