серафі́м, ‑а, м.

У іудзейскай і хрысціянскай міфалогіі — шасцікрылы анёл вышэйшага рангу.

[Ад стараж.-яўр. serāphīm (мн.).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)