сенажа́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сенажа́тны сенажа́тная сенажа́тнае сенажа́тныя
Р. сенажа́тнага сенажа́тнай
сенажа́тнае		 сенажа́тнага сенажа́тных
Д. сенажа́тнаму сенажа́тнай сенажа́тнаму сенажа́тным
В. сенажа́тны (неадуш.)
сенажа́тнага (адуш.)		 сенажа́тную сенажа́тнае сенажа́тныя (неадуш.)
сенажа́тных (адуш.)
Т. сенажа́тным сенажа́тнай
сенажа́тнаю		 сенажа́тным сенажа́тнымі
М. сенажа́тным сенажа́тнай сенажа́тным сенажа́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сенажа́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сенажаці, уласцівы ёй. Выйшлі з ёй [дзяўчынай], дзе сенажатная краса Зіхцела, як вясёлкі мнагацветны ўзор. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенажа́ць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Месца, дзе расце трава на сена; луг.

Скарыстаць пад с.

Пакасіць сенажаці.

2. Час касьбы.

Пачалася с.

|| прым. сенажа́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сенажа́тка Сенажатны лажок (Нас.); невялікая сенажаць (Стол.). Тое ж сенажа́цька (Жытк.) сынага́цька (Ст.-дар.), сынажа́тка (Сміл. Шат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

прахо́д Месца, па якому пераходзяць; перашыек (Сал.); бойкае месца (Слаўг.).

□ ур. Праход (сенажатны перашыек) каля в. Яскавічы Сал.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

заме́жак Сенажатны ўзмежак каля поля, паўз дарогу (Лях., А. Чарнышэвіч. Праз зімы і вёсны, 1960, 25; яго ж: Світанне, 1957, 52).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)