сенажа́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сенажаці, уласцівы ёй. Выйшлі з ёй [дзяўчынай], дзе сенажатная краса Зіхцела, як вясёлкі мнагацветны ўзор. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)