семанты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. семанты́чны семанты́чная семанты́чнае семанты́чныя
Р. семанты́чнага семанты́чнай
семанты́чнае		 семанты́чнага семанты́чных
Д. семанты́чнаму семанты́чнай семанты́чнаму семанты́чным
В. семанты́чны (неадуш.)
семанты́чнага (адуш.)		 семанты́чную семанты́чнае семанты́чныя (неадуш.)
семанты́чных (адуш.)
Т. семанты́чным семанты́чнай
семанты́чнаю		 семанты́чным семанты́чнымі
М. семанты́чным семанты́чнай семанты́чным семанты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

семанты́чны лингв. семанти́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

семанты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да семантыкі. З пункту погляду семантычнай характарыстыкі і сферы ўжывання ў старабеларускай мове лацінізмы можна падзяліць на два асноўныя разрады. Жураўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

семанты́чны semántisch;

семанты́чны ана́ліз лінгв. semántische Analýse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сема́нтыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. У мовазнаўстве: значэнне, сэнс (моўнай адзінкі).

С. слова.

С. сказа.

С. граматычных форм.

2. Тое, што і семасіялогія.

|| прым. семанты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

семанты́чны

(гр. semantikos = які абазначае)

які мае адносіны да семантыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Семантычны аналіз, гл. Лагічная семантыка

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ле́ксіка-семанты́чны ле́ксико-семанти́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лексі́чна-семанты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лексі́чна-семанты́чны лексі́чна-семанты́чная лексі́чна-семанты́чнае лексі́чна-семанты́чныя
Р. лексі́чна-семанты́чнага лексі́чна-семанты́чнай
лексі́чна-семанты́чнае		 лексі́чна-семанты́чнага лексі́чна-семанты́чных
Д. лексі́чна-семанты́чнаму лексі́чна-семанты́чнай лексі́чна-семанты́чнаму лексі́чна-семанты́чным
В. лексі́чна-семанты́чны (неадуш.)
лексі́чна-семанты́чнага (адуш.)		 лексі́чна-семанты́чную лексі́чна-семанты́чнае лексі́чна-семанты́чныя (неадуш.)
лексі́чна-семанты́чных (адуш.)
Т. лексі́чна-семанты́чным лексі́чна-семанты́чнай
лексі́чна-семанты́чнаю		 лексі́чна-семанты́чным лексі́чна-семанты́чнымі
М. лексі́чна-семанты́чным лексі́чна-семанты́чнай лексі́чна-семанты́чным лексі́чна-семанты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ло́гіка-семанты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ло́гіка-семанты́чны ло́гіка-семанты́чная ло́гіка-семанты́чнае ло́гіка-семанты́чныя
Р. ло́гіка-семанты́чнага ло́гіка-семанты́чнай
ло́гіка-семанты́чнае		 ло́гіка-семанты́чнага ло́гіка-семанты́чных
Д. ло́гіка-семанты́чнаму ло́гіка-семанты́чнай ло́гіка-семанты́чнаму ло́гіка-семанты́чным
В. ло́гіка-семанты́чны (неадуш.)
ло́гіка-семанты́чнага (адуш.)		 ло́гіка-семанты́чную ло́гіка-семанты́чнае ло́гіка-семанты́чныя (неадуш.)
ло́гіка-семанты́чных (адуш.)
Т. ло́гіка-семанты́чным ло́гіка-семанты́чнай
ло́гіка-семанты́чнаю		 ло́гіка-семанты́чным ло́гіка-семанты́чнымі
М. ло́гіка-семанты́чным ло́гіка-семанты́чнай ло́гіка-семанты́чным ло́гіка-семанты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)