се́кчы гл. сячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́кчы

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сяку́ сячо́м
2-я ас. сячэ́ш сечаце́
3-я ас. сячэ́ сяку́ць
Прошлы час
м. се́к се́клі
ж. се́кла
н. се́кла
Загадны лад
2-я ас. сячы́ сячы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час секучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

се́кчы несов., см. сячы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́кчы,

гл. сячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́кчы гл сячы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сячы́ і се́кчы, сяку́, сячэ́ш, сячэ́; сячо́м, сечаце́, сяку́ць; сек, се́кла; сячы́; се́чаны; незак.

1. каго-што. Удараючы з размаху чым-н. вострым, раздзяляць на часткі, здрабняць.

С. дровы.

С. лёд.

С. мяса.

2. каго-што. Падсякаючы, валіць на зямлю, адцзяляць ад асновы; ссякаць.

С. лес.

С. капусту.

3. што. Абчэсваць (камень; спец.).

С. камень.

4. каго-што. Біць, караць розгамі, рэменем і пад.

5. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), каго-што і без дап. Ліць моцна, струменямі; з сілай біць, хвастаць (пра дождж, град і пад.).

Цэлы дзень сячэ дождж.

Град сячэ збажыну.

6. каго-што. Пра насякомых: кусаць (разм.).

Авадні і сляпні сякуць кароў.

7. перан. Выказвацца пра каго-, што-н. рэзка, рашуча.

С. праўду ў вочы.

8. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), што. Грызці, прагрызаць дзіркі (пра мышэй; разм.).

Мышы сякуць салому.

|| зак. пасячы́ і пасе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; -се́к, -кла; -сячы́; -се́чаны (да 1, 4—6 і 8 знач.) і ссячы́ і ссе́кчы, ссяку́, ссячэ́ш, ссячэ́; ссячо́м, ссечаце́, ссяку́ць; ссек, -кла; ссячы́; ссе́чаны (да 2, 4—6 і 8 знач.).

|| аднакр. секану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты (да 1, 4—7 знач.).

|| наз. сячэ́нне, -я, н. (да 1—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Се́кчы. Гл. сячы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ушмандо́хаць

‘біць, секчы каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушмандо́хаю ушмандо́хаем
2-я ас. ушмандо́хаеш ушмандо́хаеце
3-я ас. ушмандо́хае ушмандо́хаюць
Прошлы час
м. ушмандо́хаў ушмандо́халі
ж. ушмандо́хала
н. ушмандо́хала
Загадны лад
2-я ас. ушмандо́хай ушмандо́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час ушмандо́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рубі́ць​II разм гл секчы, сячы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сечь несов.

1. сячы́, се́кчы;

2. (наказывать поркой) біць, хваста́ць, лупцава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)