свянці́ць, свянчу́, све́нціш, све́нціць; све́нчаны; незак., што.

Тое, што і свяціць².

|| зак. пасвянці́ць, -свянчу́, -све́нціш, -све́нціць; -све́нчаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свянці́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. свянчу́ све́нцім
2-я ас. све́нціш све́нціце
3-я ас. све́нціць све́нцяць
Прошлы час
м. свянці́ў свянці́лі
ж. свянці́ла
н. свянці́ла
Загадны лад
2-я ас. свянці́ свянці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час све́нцячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свянці́ць несов., см. свяці́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свянці́ць, свянчу, свенціш, свенціць; незак., што.

Тое, што і свяціць ​2. На вербніцу мая маці брала дубец, што распускаўся ў бутэлечцы на акне, свянціла ў касцёле і, вярнуўшыся дадому, сцёбала мяне па нагах і прыгаварвала. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свянці́ць гл. свяціць II

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

свянці́ць

(польск. święcić)

выконваць царкоўны абрад асвячэння, асвячаць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Свянці́ць ‘асвячаць’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), свянцо́ны ‘асвячоны’ (Нас., Касп., Сл. ПЗБ, Сцяшк.), свянцо́нка ‘прадукты, якія свяцілі’ (Сл. ПЗБ, Жыв. сл.). З польск. swięcic ‘тс’, swięcony, swięconka. На беларускай глебе ўтворана свянца́ць ‘свянціць’ (Скарбы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасвянці́ць гл. свянціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bless [bles] v.

1. бла(га)слаўля́ць; свянці́ць, пасвянці́ць;

bless oneself жагна́цца, хрысці́цца;

The priest blessed the willow branches. Святар пасвянціў галінкі вярбы.

2. fml дабраслаўля́ць, услаўля́ць, усхваля́ць;

We bless your holy name, O Lord. Услаўляем тваё святое імя, Госпадзі.

3. прасі́ць мі́ласці ў Бо́га

4. быць удзя́чным, жада́ць дабра́;

God bless her for sincerity. Дай Божа ёй здароўя за яе шчырасць.

♦

be blessed with smth. быць надзе́леным/азо́раным чым-н.;

He was blessed with great talent. Бог даў яму вялікі талент;

God bless you! Дай вам Бог здаро́ўя!;

Bless me! О Бо́жа! (выражае здзіўленне, спалох і да т.п.);

Bless you! Будзь здаро́ў! (пры чханні)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)