све́тла нареч., в разн. знач. светло́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

све́тла,

1. Прысл. да светлы (у 1, 2, 3, 5 і 7 знач.).

2. безас. у знач. вык. Пра наяўнасць святла дзе‑н.; відно. І гэтак светла Стала ў вёсках ноччу, Што вуліцы — З канца ў канец відаць. Шымук. // Пра надыход дня. Ледзь стала светла, Параска схамянулася, кінулася да люстра. Мележ.

3. перан.; безас. у знач. вык. Пра радасны, вясёлы настрой. Ты мяне сустрэнеш ветла — Рад я сонцу, рад вясне. Стане лёгка, стане светла Быць з табою побач мне. Куляшоў. Хораша і светла на душы. Хто спытае, адкажу любому: Я не проста ў сценах Мінска жыў, Сэрца ўсё аддаў яму з любоўю. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

све́тла безас hell, klar, licht; перан hiter, frudig, froh

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

светла... і светла-.

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову «светлы» (у 3 і 4 знач.), напр.: светлавалосы, светлатвары; светла-жоўты, светла-сіні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

светла...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «светлы» (у 3 знач.), напрыклад: светлавалосы, светлатвары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

све́тла-ара́нжавы све́тло-ора́нжевый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

све́тла-блакі́тны све́тло-голубо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

све́тлаэ́жавы све́тло-бе́жевый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

све́тлао́ўты све́тло-жёлтый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

све́тла-зялёны све́тло-зелёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)