сваля́ть сов.
1. (в ком) скача́ць;
2. (шерсть) звалі́ць;
3. (плохо сделать) разг. зля́паць;
◊
сваля́ть дурака́ зрабі́ць глу́пства;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
злямцава́ць сов. сваля́ть; сбить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скалду́ніць сов., разг. (о волосах, шерсти) сваля́ть; взлохма́тить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зля́паць сов., разг. (сделать кое-как) сля́пать, сварга́нить; сваля́ть; отваля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ската́ть сов.
1. (в трубку) скруці́ць, мног. паскру́чваць, скаці́ць, мног. паска́чваць; (в шарик) скача́ць;
2. (свалять) звалі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прывалі́ць I сов., в разн. знач. привали́ть;
п. ка́мень да сцяны́ — привали́ть ка́мень к стене́;
парахо́д ~лі́ў да пры́стані — парохо́д привали́л к при́стани;
~лі́ла мно́га наро́ду — безл. привали́ло мно́го наро́ду;
яму́ ~лі́ла шча́сце — ему́ привали́ло сча́стье
прывалі́ць II сов. (о сукне) слегка́ сваля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павалі́ць I сов. повали́ть, свали́ть, опроки́нуть;
ве́цер ~лі́ў дрэ́ва — ве́тер повали́л (свали́л) де́рево
павалі́ць II сов. повали́ть;
дым ~лі́ў з ко́міна — дым повали́л из трубы́;
~лі́ў густы́ снег — повали́л густо́й снег;
наро́д ~лі́ў на пло́шчу — наро́д повали́л на пло́щадь
павалі́ць III сов. (сукно и т.п.)
1. (о многом) сваля́ть, переваля́ть;
2. (нек-рое время) поваля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
звалі́ць I сов., в разн. знач. свали́ть; (заставить упасть — ещё) сбро́сить; (повалить набок — ещё) опроки́нуть; свороти́ть; (самолёт, машину, корабль — ещё) накрени́ть; (выстрелом — ещё) срази́ть;
з. ля́мпу — свали́ть (опроки́нуть) ла́мпу;
з. з ног — свали́ть с ног;
з. дро́вы ў ку́чу — свали́ть дрова́ в ку́чу;
з. се́на з во́за — свали́ть се́но с теле́ги;
хваро́ба ~лі́ла яго́ — боле́знь свали́ла его́;
з. віну́ на і́ншага — свали́ть вину́ на друго́го;
з. з плячэ́й — сбро́сить (свали́ть) с плеч;
з. на ле́вы бок — своротить на ле́вый бок;
з. самалёт на пра́вае крыло́ — свали́ть (накрени́ть) самолёт на пра́вое крыло́;
◊ з. з хво́рай галавы́ на здаро́вую — свали́ть с больно́й головы́ на здоро́вую
звалі́ць II сов. сваля́ть, уката́ть;
з. сукно́ — сваля́ть (уката́ть) сукно́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́валіць I сов.
1. в разн. знач. вы́валить;
в. седака́ з сане́й — вы́валить седока́ из сане́й;
наро́д ~ліў з клу́ба — наро́д вы́валил из клу́ба;
2. вы́ложить, вы́сыпать;
~ліў на стол усё, што было́ ў кішэ́ні — вы́ложил (вы́сыпал) на стол всё, что бы́ло в карма́не;
3. разг. вы́сунуть;
язы́к ~ліў — язы́к вы́сунул
вы́валіць II сов. (сукно) вы́валять, сваля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)