сваво́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сваво́льны сваво́льная сваво́льнае сваво́льныя
Р. сваво́льнага сваво́льнай
сваво́льнае		 сваво́льнага сваво́льных
Д. сваво́льнаму сваво́льнай сваво́льнаму сваво́льным
В. сваво́льны (неадуш.)
сваво́льнага (адуш.)		 сваво́льную сваво́льнае сваво́льныя (неадуш.)
сваво́льных (адуш.)
Т. сваво́льным сваво́льнай
сваво́льнаю		 сваво́льным сваво́льнымі
М. сваво́льным сваво́льнай сваво́льным сваво́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сваво́льны, -ая, -ае.

1. Гарэзлівы, гуллівы.

Свавольнае дзіця.

С. ветрык (перан.).

2. Схільны да свавольства; упарты, неслух.

Нічога не слухае гэты с. сын, усё па-свойму робіць.

|| наз. сваво́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сваво́льны

1. шаловли́вый, прока́зливый, озорно́й;

2. своево́льный; стропти́вый;

с. чалаве́к — своево́льный (стропти́вый) челове́к;

с. ўчы́нак — своево́льный посту́пок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сваво́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Гарэзлівы, дураслівы, гуллівы. І дарма, што на першы погляд яна [Кася] здавалася свавольным дзіцем, слова маткі было для яе святым законам. Васілевіч. У сцэне з Якімам Сарокам Паўлінка — Караткевіч пяшчотная, свавольная, гарэзлівая, наіўная і разумная. «ЛіМ». / у перан. ужыв. Ветрык свавольны пранёсся, Долу нагнуўшы калоссе... Лойка. // Вальнадумны, мяцежны. За смерць мяцежных і свавольных, за смерць дзяўчат і юнакоў дакляравалі каты волю — за блізкіх кроў, за родных кроў!.. Дудар.

2. Схільны да свавольства; упарты, неслух. Поп, вядома, мог бы пакараць Андрэя, але ён сам меў столькі грахоў, што пабаяўся крануць гэтага свавольнага шляхцюка. Чарнышэвіч. // Які выражае свавольства, сведчыць пра яго. Кавалёва бачыла, як ружавелі твары дзяўчат, як загараліся свавольным агнём вочы хлопцаў. Дуброўскі. Людзі свавольнай натуры з яго [Астаповіча] нават смяяцца пачалі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сваво́льны

1. (гарэзлівы) áusgelassen, mútwillig;

2. (упарты, схільны да свавольства) éigensinnig, hártnäckig, stárrköpfíg; stur (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сваяво́льны, -ая, -ае.

Тое, што і свавольны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дуро́ны, -ая, -ае (разм.).

Свавольны, гарэзлівы.

Д. хлапец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарэ́злівы, -ая, -ае.

Свавольны, непаседлівы.

Г. хлапчук.

|| наз. гарэ́злівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дураслі́вы, -ая, -ае.

Свавольны, гарэзлівы, дуроны.

Д. хлапец.

|| наз. дураслі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

озорно́й гарэ́злівы, сваво́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)