саступа́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
саступа́ю |
саступа́ем |
| 2-я ас. |
саступа́еш |
саступа́еце |
| 3-я ас. |
саступа́е |
саступа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
саступа́ў |
саступа́лі |
| ж. |
саступа́ла |
| н. |
саступа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
саступа́й |
саступа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
саступа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
саступа́ць несов.
1. (с места) сходи́ть;
2. (о цене) уступа́ть, сбавля́ть;
3. прост. уступа́ть;
1-3 см. саступі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саступа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да саступіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саступі́ць, -ступлю́, -сту́піш, -сту́піць; -сту́плены; зак.
1. Пакінуўшы якое-н. месца, перайсці на іншае.
С. на тратуар.
С. з ганка (спусціцца).
2. што і чаго. Добраахвотна адмовіцца ад каго-, чаго-н., перадаўшы каму-н. іншаму (разм.).
С. сваю чаргу.
С. месца ў аўтобусе (вызваліць для іншага). Не саступім ворагу зямлі роднай (не здадзім).
3. Перастаць супраціўляцца, пярэчыць; пайсці на ўступкі (разм.).
Ён жа малы, трэба яму с.
4. Аказацца горшым у якіх-н. адносінах пры параўнанні з кім-, чым-н.
У ведах па геаграфіі ён не саступіць нікому.
5. што. Пры продажы аддаць танней вызначанай цаны.
Каб саступіла трохі, то можна купіць і больш яблыкаў.
|| незак. саступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
саступа́ць, саступі́ць
1. (адысці ў бок) beiséite tréten*;
2. разм. (адмовіцца ад каго-н, чаго-н на карысць каму-н, чаму-н.) ábtreten* vt, überlássen* vt;
3. разм. (пайсці на саступкі) náchgeben* vi;
саступа́ць у цане́ den Preis herábsetzen [reduzíeren]; im Preis náchlassen*;
саступа́ць даро́гу den Weg frei gében* [frei máchen]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зае́сціся, -е́мся, -ясі́ся, -е́сца; -ядзі́мся, -ясце́ся, -яду́цца; -е́ўся, -е́лася; -е́шся; зак., з кім і без дап. (разм.).
Счапіцца ў злоснай сварцы або быць у непрымірымых адносінах з кім-н.
З. з суседам.
Ён так заеўся, што ні ў чым не хоча саступаць.
|| незак. заяда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
succumb [səkˈkʌm] v. (to) паддава́цца, саступа́ць;
succumb to temptation падда́цца спаку́се
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Нараві́ць ’імкнуцца, намагацца, старацца’ (мін., Жыв. сл.; слонім., Нар. словатв.), ’дагаджаць, гадзіць’ (Нас., Федар., Сцяшк.), ’уступаць, саступаць’ (навагр., З нар. сл.; Юрч.), ’чакаць’: цѣлый часъ норовивъ цебе (Нас.). Гл. нораў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сторони́ться несов.
1. (отходить в сторону) саступа́ць у бок, адыхо́дзіцца (адыхо́дзіць) у бок, саступа́ць з даро́гі; адступа́цца (адступа́ць) у бок;
2. перен. (избегать) пазбяга́ць, уніка́ць; цура́цца, трыма́цца ўбаку́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
cede
[si:d]
v.
1) перадава́ць (тэрыто́рыю)
2) саступа́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)