самазва́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самазва́л самазва́лы
Р. самазва́ла самазва́лаў
Д. самазва́лу самазва́лам
В. самазва́л самазва́лы
Т. самазва́лам самазва́ламі
М. самазва́ле самазва́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

самазва́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Грузавы аўтамабіль з кузавам, які механічна перакульваецца.

2. Транспартны сродак, які можа самаразгружацца, механічна звальваць груз.

Вагон-с.

|| прым. самазва́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самазва́л м. самосва́л;

грузаві́к-с. — грузови́к-самосва́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самазвал

т. 14, с. 129

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

самазва́л, ‑а, м.

1. Грузавы аўтамабіль з кузавам, які механічна перакульваецца, а таксама кузаў гэтага аўтамабіля. На платформах стаялі новенькія мінскія самазвалы і пад’ёмнікі «Піянеры», вагоны былі загружаны цэглаю і сухім тынкам. Грахоўскі. Экскаватар працуе з самае раніцы. Натужна пыхкае, чмыхае ды ўсё глыбей у зямлю ўгрызаецца, коўш за каўшом набірае пясок і ў самазвалы насыпае. Кавалёў.

2. Транспартны сродак, які механічна звальвае груз. Баржа-самазвал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазва́л м тэх Kípper m -s, -, Sélbstentlader m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hopper [ˈhɒpə] n.

1. скаку́н (пра чалавека і пра каня); скаку́ха

2. скакуне́ц, палявы́ ко́нік

3. AustralE кенгуру́

4. tech. ле́йка

5. AmE самазва́л, грузаві́к-самазва́л, ваго́н-самазва́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tipper-lorry [ˈtɪpəˌlɒri] n. infml грузаві́к-самазва́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

даўгаве́чны, -ая, -ае.

1. Здольны жыць доўгі час.

Д. род.

Дуб — даўгавечнае дрэва.

2. Разлічаны на доўгі час існавання; моцны, трывалы.

Надзейны і д. самазвал.

|| наз. даўгаве́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самосва́л техн.

1. (выгрузка целиком) самазва́л, -лу м., мн. нет, самаскі́д, -ду м., мн. нет;

2. (вид разгрузочной машины) самазва́л, -ла м., самаскі́д, -да м.;

грузови́к-самосва́л грузаві́к-самазва́л (грузаві́к-самаскі́д);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)