самагу́бца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самагу́бца самагу́бцы
Р. самагу́бцы самагу́бцаў
Д. самагу́бцы самагу́бцам
В. самагу́бцу самагу́бцаў
Т. самагу́бцай
самагу́бцаю		 самагу́бцамі
М. самагу́бцы самагу́бцах

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самагу́бца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самагу́бца самагу́бцы
Р. самагу́бцы самагу́бцаў
Д. самагу́бцу самагу́бцам
В. самагу́бцу самагу́бцаў
Т. самагу́бцам самагу́бцамі
М. самагу́бцу самагу́бцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самагу́бца, ‑ы, м.

Разм. Тое, што і самагубец. Цікава тут яшчэ адна акалічнасць: кожны самагубца мае нахіленне да таго ці іншага спосабу самагубства — адны страляюцца, другія вешаюцца, трэція топяцца, кідаюцца пад машыну, труцяцца, рэжуцца брытваю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самагу́бца м. Sélbstmörder m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

самагу́бец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самагу́бец самагу́бцы
Р. самагу́бца самагу́бцаў
Д. самагу́бцу самагу́бцам
В. самагу́бца самагу́бцаў
Т. самагу́бцам самагу́бцамі
М. самагу́бцу самагу́бцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самагу́бец м. гл. самагубца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

suicide [ˈs(j)u:ɪsaɪd] n.

1. самагу́бства;

commit sui cide ско́нчыць самагу́бствам

2. самазабо́йца, самагу́бца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

samobójca

м. самазабойца, самагубца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Sélbstmörder

m -s, - самазабо́йца, самагу́бца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

suicide

[ˈsu:ɪsaɪd]

n.

1) самагу́бства n.

2) самагу́бца m. & f.

•

- commit suicide

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)