самагу́бец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самагу́бец самагу́бцы
Р. самагу́бца самагу́бцаў
Д. самагу́бцу самагу́бцам
В. самагу́бца самагу́бцаў
Т. самагу́бцам самагу́бцамі
М. самагу́бцу самагу́бцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)