са́льпы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. са́льпы
Р. са́льпаў
Д. са́льпам
В. са́льпаў
Т. са́льпамі
М. са́льпах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

са́льпы, -паў мн., зоол. са́льпы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сальпы 9/336

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

са́льпы, ‑аў.

Клас беспазваночных жывёл тыпу хордавых, якія жывуць пераважна ў трапічных і субтрапічных морах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сальпы

т. 14, с. 120

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

са́льпы

(н.-лац. salpae, ад гр. salpe)

клас хордавых жывёл падтыпу тунікатаў, жывуць пераважна ў трапічных і субтрапічных морах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

туніка́ты

(лац. tunicatus = які мае абалонку)

падтып марскіх жывёл тыпу хордавых, цела якіх пакрыта тунікай 3 (апендыкулярыі, асцыдыі, пірасомы, сальпы і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АБАЛО́ННІКІ, лічынкавахордавыя (Tunicata, Urochorda),

падтып хордавых жывёл. Аб’ядноўвае 5 кл.: апендыкулярыі, бочачнікі (Cyclomyaria), асцыдыі, сальпы, агняцелкі, або пірасомы (Pirosomata). Каля 1,5 тыс. відаў. Пашыраны ўсюды ў морах і акіянах.

Даўж. ад 0,3—50 см да 30 м (калоніі пірасом). Цела мяшэчка- або бочачкападобнае, укрытае тунікай (абалонкай), утворанай выдзяленнем вонкавага эпітэлію. Хорда ёсць толькі ў лічынкавых формаў (акрамя апендыкулярый). Гермафрадыты. Размнажэнне палавое і бясполае.

Да арт. Абалоннікі: 1 — бочачнік; 2 — пірасома; 3 — калонія сальпаў; 4 — асцыдыя халацынтыя гузакаватая.

т. 1, с. 12

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)