сако́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сако́л сакалы́
Р. сакала́ сакало́ў
Д. сакалу́ сакала́м
В. сакала́ сакало́ў
Т. сакало́м сакала́мі
М. сакале́ сакала́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

сако́л, -кала́, мн. -калы́, -кало́ў, м. (разм.).

Тое, што і сокал.

Гол як сакол — надта бедны, нічога не мае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сако́л (род. сакала́) м., см. со́кал;

гол як с.погов. гол как соко́л;

сава́ не прывядзе́ ~кала́погов. я́блоко от я́блони недалеко́ па́дает

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сако́л, ‑кала, м.

Разм. Тое, што і сокал.

•••

Гол як сакол гл. голы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сако́л м паэт гл coкал

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Сако́л ’сокал’ (Гарэц., Др.-Падб., Янк. 2, Сл. ПЗБ, Байк. і Некр.). Гл. сокал.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сако́л-каршачо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сако́л-каршачо́к сакалы́-каршачкі́
Р. сакала́-каршачка́ сакало́ў-каршачко́ў
Д. сакалу́-каршачку́ сакала́м-каршачка́м
В. сакала́-каршачка́ сакало́ў-каршачко́ў
Т. сакало́м-каршачко́м сакала́мі-каршачка́мі
М. сакале́-каршачку́ сакала́х-каршачка́х

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

сако́л-каршачо́к (род. сакала́-каршачка́) м., зоол. чегло́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чегло́к зоол. сако́л-каршачо́к, род. сакала́-каршачка́ м., со́кал-кабе́ц, род. со́кала-кабца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чо́глок зоол. сако́л-каршачо́к, род. сакала́-каршачка́ м., со́кал-кабе́ц, род. со́кала-кабца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)