савіныя - Пошук

савіныя

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

саві́ны

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	саві́ны	саві́ная	саві́нае	саві́ныя
Р.	саві́нага	саві́най саві́нае	саві́нага	саві́ных
Д.	саві́наму	саві́най	саві́наму	саві́ным
В.	саві́ны (неадуш.) саві́нага (адуш.)	саві́ную	саві́нае	саві́ныя (неадуш.) саві́ных (адуш.)
Т.	саві́ным	саві́най саві́наю	саві́ным	саві́нымі
М.	саві́ным	саві́най	саві́ным	саві́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

саві́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	саві́ны	саві́ная	саві́нае	саві́ныя
Р.	саві́нага	саві́най саві́нае	саві́нага	саві́ных
Д.	саві́наму	саві́най	саві́наму	саві́ным
В.	саві́ны (неадуш.) саві́нага (адуш.)	саві́ную	саві́нае	саві́ныя (неадуш.) саві́ных (адуш.)
Т.	саві́ным	саві́най саві́наю	саві́ным	саві́нымі
М.	саві́ным	саві́най	саві́ным	саві́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

саві́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	саві́ны	саві́ная	саві́нае	саві́ныя
Р.	саві́нага	саві́най саві́нае	саві́нага	саві́ных
Д.	саві́наму	саві́най	саві́наму	саві́ным
В.	саві́ны (неадуш.) саві́нага (адуш.)	саві́ную	саві́нае	саві́ныя (неадуш.) саві́ных (адуш.)
Т.	саві́ным	саві́най саві́наю	саві́ным	саві́нымі
М.	саві́ным	саві́най	саві́ным	саві́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ВУША́СТАЯ САВА́ гл. ў арт. Савіныя.

т. 4, с. 298

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

саві́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да савы, належыць саве. Савінае гняздо. □ І раптам Уладзік чуе савіны крык — ку-га! ку-га! Краўчанка. // Такі, як у савы; які чым‑н. нагадвае саву. Савіныя вочы. □ Маленькі Рыгорка сядзеў за сталом, у яго быў круглы савіны твар, калматая галава, а бровы старчма двума рожкамі віліся ўгару. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum