сава́нна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Трапічны стэп з рэдкімі дрэвамі і хмызнякамі.

|| прым. сава́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сава́нна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сава́нна сава́нны
Р. сава́нны сава́ннаў
Д. сава́нне сава́ннам
В. сава́нну сава́нны
Т. сава́ннай
сава́ннаю		 сава́ннамі
М. сава́нне сава́ннах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сава́нна ж., геогр. сава́нна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сава́нна геогр. сава́нна, -нны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Саванна 9/120, 286

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сава́нна, ‑ы, ж.

Стэп у іранічным поясе з рэдкімі дрэвамі і калючым хмызняком. // толькі мн. (сава́нны, ‑аў). Прыродныя зоны трапічных стэпаў, размешчаныя абапал экватара.

[Ісп. sabana.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саванна

т. 14, с. 50

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сава́нна ж. геагр. Savanne [-´va-] f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сава́нна

(ісп. sabana, ад індз. zavana)

стэп у тропіках, пакрыты травяністай расліннасцю з адзіночнымі дрэвамі і рэдкім хмызняком.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Savánne

[-v-]

- f -, -n геагр. сава́нна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)