рыка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рыка́нне
Р. рыка́ння
Д. рыка́нню
В. рыка́нне
Т. рыка́ннем
М. рыка́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рыка́нне ср.

1. мыча́ние, рёв м.;

2. рыка́ние, рыча́ние; см. рыка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рыкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Ніна ўявіла вёску, ахопленую пажарам, крыкі і галашэнне жанчын, дзікае рыканне жывёлы, і ў яе замерла сэрца. Шчарбатаў. Здалёк, з пожні каля бярэзніку, даносілася рыканне кароў. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыка́нне н. Brüllen n -s, Gebrüll n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рыка́ць,-а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра хатніх і дзікіх жывёл: утвараць рык.

Рыкае карова.

Рыкаў леапард.

2. перан. Крычаць, гаварыць груба, раздражнёна і адрывіста (разм.).

Р. на падначаленых.

|| аднакр. рыкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. рыка́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рык, -у, м.

Моцны працяглы роў (хатніх жывёл); дзікі роў, злоснае рыканне (лясных жывёл).

Р. каровы.

Ільвіны р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыка́ние рыка́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

snarl​1 [snɑ:l] n.

1. бурча́нне, гы́рканне

2. ры́канне, рык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бу́кнуць

‘выдаць рыканне, мычанне; прыйсці ў галаву (букала думка)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бу́кну бу́кнем
2-я ас. бу́кнеш бу́кнеце
3-я ас. бу́кне бу́кнуць
Прошлы час
м. бу́кнуў бу́кнулі
ж. бу́кнула
н. бу́кнула
Загадны лад
2-я ас. бу́кні бу́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час бу́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Gebrüll

n -s рыка́нне; мы́канне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)