бу́кнуць

‘выдаць рыканне, мычанне; прыйсці ў галаву (букала думка)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бу́кну бу́кнем
2-я ас. бу́кнеш бу́кнеце
3-я ас. бу́кне бу́кнуць
Прошлы час
м. бу́кнуў бу́кнулі
ж. бу́кнула
н. бу́кнула
Загадны лад
2-я ас. бу́кні бу́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час бу́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)