Рыжая вячэрніца 12/45 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Палёўка рыжая 4/48—49 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Мурашка лясная рыжая 7/296—297 (укл.), 318

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ры́жы, -ая, -ае.

1. Чырвона-жоўтага колеру.

Рыжая ліса.

Рыжыя вусы.

2. 3 валасамі такога колеру, рыжавалосы.

|| наз. ры́жасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руда́ўка ж., разг. боло́тная ры́жая вода́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяў, выкл.

Ужываецца гукапераймальна для абазначэння брэху сабачаняці. Рыжая сучачка Цяў ды цяў... Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́жы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ры́жы ры́жая ры́жае ры́жыя
Р. ры́жага ры́жай
ры́жае		 ры́жага ры́жых
Д. ры́жаму ры́жай ры́жаму ры́жым
В. ры́жы (неадуш.)
ры́жага (адуш.)		 ры́жую ры́жае ры́жыя (неадуш.)
ры́жых (адуш.)
Т. ры́жым ры́жай
ры́жаю		 ры́жым ры́жымі
М. ры́жым ры́жай ры́жым ры́жых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́сак, -ска, мн. -скі, -скаў, м.

1. Вузкі доўгі кавалак чаго-н. (тканіны, скуры і пад.); рэмень, шнурок, матуз і пад.

Кроіць скуру на паскі.

Падперазацца паскам.

2. Шырокая рыска, палоска на чым-н.

Рыжая карова з белымі паскамі на спіне.

3. Частка збруі — рэмень, працягнуты ад адной аглоблі да другой цераз падсядзёлак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патла́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. пагард. З патламі, кудлаты, калматы. Патлаты хлопец. □ З-пад коўдры выткнулася патлатая, у завітках рыжая галава. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Руда́ўка ’балотная рыжая вада’ (ТСБМ). Ад руды (гл.) як сіняўка ’сіняк; грыб паганка’, кісляўка ’яблыня з кіслымі пладамі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)