ручныя - Пошук

ручныя машыны

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ручны́

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ручны́	ручна́я	ручно́е	ручны́я
Р.	ручно́га	ручно́й ручно́е	ручно́га	ручны́х
Д.	ручно́му	ручно́й	ручно́му	ручны́м
В.	ручны́ (неадуш.) ручно́га (адуш.)	ручну́ю	ручно́е	ручны́я (неадуш.) ручны́х (адуш.)
Т.	ручны́м	ручно́й ручно́ю	ручны́м	ручны́мі
М.	ручны́м	ручно́й	ручны́м	ручны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ручны́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ручны́	ручна́я	ручно́е	ручны́я
Р.	ручно́га	ручно́й ручно́е	ручно́га	ручны́х
Д.	ручно́му	ручно́й	ручно́му	ручны́м
В.	ручны́ (неадуш.) ручно́га (адуш.)	ручну́ю	ручно́е	ручны́я (неадуш.) ручны́х (адуш.)
Т.	ручны́м	ручно́й ручно́ю	ручны́м	ручны́мі
М.	ручны́м	ручно́й	ручны́м	ручны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́нна-ручны́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ко́нна-ручны́	ко́нна-ручна́я	ко́нна-ручно́е	ко́нна-ручны́я
Р.	ко́нна-ручно́га	ко́нна-ручно́й ко́нна-ручно́е	ко́нна-ручно́га	ко́нна-ручны́х
Д.	ко́нна-ручно́му	ко́нна-ручно́й	ко́нна-ручно́му	ко́нна-ручны́м
В.	ко́нна-ручны́ (неадуш.) ко́нна-ручно́га (адуш.)	ко́нна-ручну́ю	ко́нна-ручно́е	ко́нна-ручны́я (неадуш.) ко́нна-ручны́х (адуш.)
Т.	ко́нна-ручны́м	ко́нна-ручно́й ко́нна-ручно́ю	ко́нна-ручны́м	ко́нна-ручны́мі
М.	ко́нна-ручны́м	ко́нна-ручно́й	ко́нна-ручны́м	ко́нна-ручны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гранатамётчык, ‑а, м.

Баец, які страляе з гранатамёта або кідае ручныя гранаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Féilkloben

m -s, - ручны́я [сляса́рныя] ціскі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

rękodzieło

н. ручныя вырабы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

robótka

robótk|a

: ~i ręczne — рукадзелле, ручныя вырабы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ручны́, -а́я, -о́е.

1. гл. рука.

2. Прызначаны, прыстасаваны для рук.

Р. гадзіннік (наручны). Р. багаж (які можна везці пры сабе).

3. Які робіцца рукамі; які прыводзіцца ў дзеянне рукамі.

Ручная вышыўка.

Ручная граната (для кідання рукой). Р. набор (друкарскі).

4. Пра работу, падлікі: не аўтаматычны (спец.).

Ручныя вылічэнні.

5. Пра звера, птушку: прыручаны, які прывык да чалавека.

Ручная вавёрка.

Р. арол.

○

Ручны продаж —

1) гандаль з рук;

2) у аптэцы: продаж без рэцэптаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кайданы́ мн. Fésseln pl; Kétten pl (ланцугі);

закава́ць у кайданы́ in Kétten légen;

ручны́я кайданы́ Hándschellen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Verbum