рукапа́шная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рукапа́шная
Р. рукапа́шнай
Д. рукапа́шнай
В. рукапа́шную
Т. рукапа́шнай
рукапа́шнаю
М. рукапа́шнай

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рукапа́шная сущ. рукопа́шная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рукапа́шны, -ая, -ае.

1. Пра бой, сутычку: які ажыццяўляецца халоднай зброяй, штыкамі, прыкладамі.

Рукапашная сутычка.

2. у знач. наз. рукапа́шная, -ай, ж. Такая сутычка, бой.

Пайсці ў рукапашную.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рукапа́шная ж. вайск. Hándgemenge n -s, -; перан. Prügeléi f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рукопа́шная сущ. рукапа́шная, -най ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рукапа́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рукапа́шны рукапа́шная рукапа́шнае рукапа́шныя
Р. рукапа́шнага рукапа́шнай
рукапа́шнае		 рукапа́шнага рукапа́шных
Д. рукапа́шнаму рукапа́шнай рукапа́шнаму рукапа́шным
В. рукапа́шны (неадуш.)
рукапа́шнага (адуш.)		 рукапа́шную рукапа́шнае рукапа́шныя (неадуш.)
рукапа́шных (адуш.)
Т. рукапа́шным рукапа́шнай
рукапа́шнаю		 рукапа́шным рукапа́шнымі
М. рукапа́шным рукапа́шнай рукапа́шным рукапа́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рукапа́шны, ‑ая, ‑ае.

1. Які ажыццяўляецца без зброі ці халоднай зброяй (пра бой, сутычку). Бабка Антосіха стаяла з качаргою ля парога, нібы грэнадзёр, рыхтуючыся да рукапашнай схваткі. Нядзведскі. У рукапашнай схватцы партызаны змялі карнікаў, толькі адзінкі з іх уцалелі. Гурскі.

2. у знач. наз. рукапа́шная, ‑ай, ж. Бой, сутычка без прымянення зброі або з прымяненнем халоднай зброі. Завязалася рукапашная што называецца — не на жыццё, а на смерць. Брыль. [Саламацін:] У іх тут рукапашная была. [Падымае штык]. Штыком арудаваў немчура. Крапіва. Жывыя мерцвякі .. ішлі ў рукапашную, глушылі прыкладамі адкормленых граміл з адборных штурмавых батальёнаў. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hándgemenge

n -s, - рукапа́шная суты́чка; зва́лка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

starcie

н. сутыкненне;

starcie wręcz — рукапашная сутычка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Рукапа́шны ’які ажыццяўляецца без зброі або халоднай зброяй (пра бой, сутычку)’, рукапа́шная ’бой, сутычка без прымянення зброі або з халоднай зброяй’ (ТСБМ), рукапа́шны ’ручной работы, самаробны’, руко́паш ’уручную’ (ТС). Ц.-слав. і стараж.-рус. рукопашь. Ад *rǫka (гл. рука) і *paxati (гл. пахаць) (Фасмер, 3, 220, 515).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)