Ру́дня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ру́дня
Р. Ру́дні
Д. Ру́дні
В. Ру́дню
Т. Ру́дняй
Ру́дняю
М. Ру́дні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ру́дня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ру́дня ру́дні
Р. ру́дні ру́дняў
Д. ру́дні ру́дням
В. ру́дню ру́дні
Т. ру́дняй
ру́дняю		 ру́днямі
М. ру́дні ру́днях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ру́дня ж., уст. ру́дня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ру́дня, ‑і, ж.

Уст. Прамысловае прадпрыемства, дзе здабывалі або плавілі руду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ру́дня-Гу́лева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ру́дня-Гу́лева
Р. Ру́дня-Гу́лева
Д. Ру́дня-Гу́леву
В. Ру́дня-Гу́лева
Т. Ру́дня-Гу́левам
М. Ру́дня-Гу́леве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Ру́дня-Шля́гіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ру́дня-Шля́гіна
Р. Ру́дня-Шля́гіна
Д. Ру́дня-Шля́гіну
В. Ру́дня-Шля́гіна
Т. Ру́дня-Шля́гінам
М. Ру́дня-Шля́гіне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Рудня,

курганны могільнік.

т. 13, с. 431

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рудня,

рака ў Віцебскім р-не.

т. 13, с. 431

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рудня,

вадасховішча ў Слуцкім р-не.

т. 13, с. 431

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рудня,

вёска ў Гарадоцкім р-не.

т. 13, с. 431

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)