ро́ўма,

У выразе: роўма раўці (разм.) — вельмі моцна раўці, плакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́ўма

прыслоўе, утворана ад дзеяслова

станоўч. выш. найвыш.
ро́ўма - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ро́ўма: р. раўці́ разг. ревмя́ реве́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́ўма,

У выразе: роўма раўці гл. раўці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́ўма:

ро́ўма раўці́ разм laut héulen; bíttere Tränen vergíeßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ревмя́ ревмя́ реве́ть прост. ро́ўма раўці́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

белу́га зоол. бялу́га, -гі ж.;

◊

реве́ть белу́гой раўці́ не́мым го́ласам; не́ма крыча́ць; ро́ўма раўці́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ро́вам рэўці, роўма раўці́ ’не сціхаючы, моцна крычаць’ (ТСБМ, Шуба, Прыслоўе, 57; калінк., З нар. сл.), параўн. славац. revem revať ’тс’. Творны склон назоўніка роў 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

То́цма: тоцма стаць ’застыць ад страху’ (ТС). Утворана ад стоц(ь)ма стаць, як роўма раўці, бегма бегчы, варма варыць і да таго пад., параўн. стоці, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Су́зма ’нахабна’: сузма лізуть у вочы (камары) (пін., ЖНС). Няясна; магчыма, перасэнсаваны як прыслоўе на ‑ма, параўн. бегма (ад бегчы), роўма (ад раўсці), назоўнік сы́зма (гл.): як сызма лезе ў вочы, г. зн. сляпіцай (лід., Сл. ПЗБ), верагодна, праз стадыю сы́змаю (лезе ў вочы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)