белу́га зоол. бялу́га, -гі ж.;

◊

реве́ть белу́гой раўці́ не́мым го́ласам; не́ма крыча́ць; ро́ўма раўці́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)