ро́лікі мн., спорт., разг. ро́лики

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́лік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ро́лік ро́лікі
Р. ро́ліка ро́лікаў
Д. ро́ліку ро́лікам
В. ро́лік ро́лікі
Т. ро́лікам ро́лікамі
М. ро́ліку ро́ліках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ро́лики спорт. ро́лікі, -каў ед. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

roller skates

ро́лікі pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ролікападшы́пнік, ‑а, м.

Падшыпнік, у якім паміж паверхняй дэталі, што круціцца, і паверхняй апоры размешчаны ролікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

roller skate1 [ˈrəʊləˌskeɪt] n. ро́лік, ро́лікавы канёк;

a pair of roller skates ро́лікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

накіро́ўваючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад накіроўваць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які прымушае што‑н. рухацца ў пэўным кірунку. Накіроўваючыя ролікі.

3. Дзеепрысл. незак. ад накіроўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накірава́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. Які прымушае што‑н. рухацца ў пэўным кірунку. Накіравальныя ролікі.

2. у знач. наз. накірава́льная, ‑ай, ж. Спец. Лінія, якая вызначае кірунак, у якім рухаецца прамая, што ўтварае канічную або цыліндрычную паверхню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wrotki

wrotk|i

мн. ролікі;

jeździć na ~ach — катацца на роліках

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ро́лік, ‑а, м.

1. Памянш. да рол.

2. Невялікае металічнае кольца (на ножках мэблі, раяля для зручнасці перасоўвання). На падлозе стаяла каляска на чатырох роліках. Асіпенка.

3. Фарфоравы ізалятар для замацавання электрычных правадоў на сцяне, столі і пад.

4. толькі мн. (ро́лікі, ‑аў). Канькі на калёсках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)