рогі

т. 13, с. 392

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Туравы рогі 7/310; 10/333

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ро́г

‘выраст у жывёлы; музычны інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ро́г ро́гі
Р. ро́га раго́ў
ро́г
Д. ро́гу рага́м
В. ро́г ро́гі
Т. ро́гам рага́мі
М. ро́зе
рагу́		 рага́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́нты, -аў.

Маладыя рогі маралаў, якія выкарыстоўваюцца для вырабу лекавых сродкаў.

|| прым. па́нтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прарэ́зацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́жацца; зак.

1. З’явіцца на паверхні чаго-н., пачаць расці (пра зубы, рогі).

У цяляці прарэзаліся рогі.

2. Рэзка абазначыцца дзе-н.

На лбе прарэзаліся глыбокія маршчыны.

|| незак. прараза́цца, -а́ецца і прарэ́звацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мара́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйны сібірскі алень з вялікімі рагамі.

|| прым. мара́лавы, -ая, -ае.

Маралавыя рогі.

М. запаведнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мара́лий мара́лавы;

мара́льи рога́ мара́лавыя ро́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рага́ты, -ая, -ае.

1. Які мае рогі.

Буйная рагатая жывёла.

2. Які мае форму рога¹.

Р. месяц.

3. Пра мужа, якому здраджвае жонка; ашуканы жонкаю (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сайгако́ў, ‑ова.

Які належыць сайгаку. Сайгаковы рогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заві́лаваты обл. завито́й, закру́ченный;

~тыя ро́гі — завиты́е рога́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)