расця́па, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -е, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -цяп (разм., неадабр.).

Някемлівы, няўважлівы, рассеяны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расця́па

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. расця́па расця́пы
Р. расця́пы расця́п
Д. расця́пу расця́пам
В. расця́пу расця́п
Т. расця́пам расця́памі
М. расця́пе расця́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расця́па

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. расця́па расця́пы
Р. расця́пы расця́п
Д. расця́пе расця́пам
В. расця́пу расця́п
Т. расця́пай
расця́паю		 расця́памі
М. расця́пе расця́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расця́па м. и ж., разг. растя́па

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расця́па, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ам (‑аю), ж.

Някемлівы, рассеяны, няўважлівы чалавек. [Наталля:] Вы расцяпа. За харошае змагацца трэба. Крапіва. — А вы, Антось, калі не злодзей, дык вялікі расцяпа. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

губашлёп, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., груб.).

Разява, расцяпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растя́па разг. расця́па, -пы м. и ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stick-in-the-mud [ˈstɪkɪnðəˌmʌd] n. infml, derog. адста́лы чалаве́к; разя́ва, расця́па

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

safanduła

ж. расцяпа, недарэка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ciapa

ж. разм. размазня; расцяпа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)