раствара́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раствара́ю |
раствара́ем |
| 2-я ас. |
раствара́еш |
раствара́еце |
| 3-я ас. |
раствара́е |
раствара́юць |
| Прошлы час |
| м. |
раствара́ў |
раствара́лі |
| ж. |
раствара́ла |
| н. |
раствара́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раствара́й |
раствара́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раствара́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раствара́ць несов., хим. растворя́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раствара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да растварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раствары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., што.
Прымусіць растварыцца.
Р. цукар у вадзе.
|| незак. раствара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. растварэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раствара́льнік, -у, мн. -і, -аў, м.
Рэчыва, здольнае раствараць іншае рэчыва.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раствара́льнік, ‑а, м.
Рэчыва, здольнае раствараць іншае рэчыва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раствара́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да растварыцца.
2. Зал. да раствараць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растварэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. раствараць — растварыць і растварацца — растварыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дысацыява́ць
‘растварыць (раствараць), распусціць (распускаць) што-небудзь; растварыцца (растварацца), распусціцца (распускацца)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дысацыю́ю |
дысацыю́ем |
| 2-я ас. |
дысацыю́еш |
дысацыю́еце |
| 3-я ас. |
дысацыю́е |
дысацыю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дысацыява́ў |
дысацыява́лі |
| ж. |
дысацыява́ла |
| н. |
дысацыява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дысацыю́й |
дысацыю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дысацыю́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дысацыява́ць
‘растварыць (раствараць), распусціць (распускаць) што-небудзь; растварыцца (растварацца), распусціцца (распускацца)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дысацыю́ю |
дысацыю́ем |
| 2-я ас. |
дысацыю́еш |
дысацыю́еце |
| 3-я ас. |
дысацыю́е |
дысацыю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дысацыява́ў |
дысацыява́лі |
| ж. |
дысацыява́ла |
| н. |
дысацыява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дысацыю́й |
дысацыю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дысацыява́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)