раствара́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раствара́ю раствара́ем
2-я ас. раствара́еш раствара́еце
3-я ас. раствара́е раствара́юць
Прошлы час
м. раствара́ў раствара́лі
ж. раствара́ла
н. раствара́ла
Загадны лад
2-я ас. раствара́й раствара́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раствара́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раствара́ць несов., хим. растворя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раствара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да растварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раствары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., што.

Прымусіць растварыцца.

Р. цукар у вадзе.

|| незак. раствара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. растварэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раствара́льнік, -у, мн. -і, -аў, м.

Рэчыва, здольнае раствараць іншае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раствара́льнік, ‑а, м.

Рэчыва, здольнае раствараць іншае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раствара́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да растварыцца.

2. Зал. да раствараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растварэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раствараць — растварыць і растварацца — растварыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дысацыява́ць

‘растварыць (раствараць), распусціць (распускаць) што-небудзь; растварыцца (растварацца), распусціцца (распускацца)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дысацыю́ю дысацыю́ем
2-я ас. дысацыю́еш дысацыю́еце
3-я ас. дысацыю́е дысацыю́юць
Прошлы час
м. дысацыява́ў дысацыява́лі
ж. дысацыява́ла
н. дысацыява́ла
Загадны лад
2-я ас. дысацыю́й дысацыю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дысацыю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дысацыява́ць

‘растварыць (раствараць), распусціць (распускаць) што-небудзь; растварыцца (растварацца), распусціцца (распускацца)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дысацыю́ю дысацыю́ем
2-я ас. дысацыю́еш дысацыю́еце
3-я ас. дысацыю́е дысацыю́юць
Прошлы час
м. дысацыява́ў дысацыява́лі
ж. дысацыява́ла
н. дысацыява́ла
Загадны лад
2-я ас. дысацыю́й дысацыю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дысацыява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)