Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расплю́хацьсов. расплеска́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расплю́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Плюхаючы, разліць. [Ладуцька:] — [Аляксей Гусак] такі высокі, тоўсты... І ходзіць роўненька — поўную шклянку вады пастаў яму на галаву, не расплюхае.Паслядовіч.Буланы нават не запыніўся перад мастком, адно расплюхаў капытамі рудую ваду.Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расплю́хаць verschütten vt, vergíeßen*vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
расплю́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак.дарасплюхаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расплю́ханы, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым.зал.пр.адрасплюхаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)