раскіра́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскіра́чу раскіра́чым
2-я ас. раскіра́чыш раскіра́чыце
3-я ас. раскіра́чыць раскіра́чаць
Прошлы час
м. раскіра́чыў раскіра́чылі
ж. раскіра́чыла
н. раскіра́чыла
Загадны лад
2-я ас. раскіра́ч раскіра́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскіра́чыўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскіра́чыць сов., прост. раскоря́чить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскоря́чить сов., разг. раскіра́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгіра́чыць

‘раскірачыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разгіра́чу разгіра́чым
2-я ас. разгіра́чыш разгіра́чыце
3-я ас. разгіра́чыць разгіра́чаць
Прошлы час
м. разгіра́чыў разгіра́чылі
ж. разгіра́чыла
н. разгіра́чыла
Загадны лад
2-я ас. разгіра́ч разгіра́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час разгіра́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)