разгіра́чыць
‘раскірачыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| разгіра́чу | разгіра́чым | |
| разгіра́чыш | разгіра́чыце | |
| разгіра́чыць | разгіра́чаць | |
| Прошлы час | ||
| разгіра́чыў | разгіра́чылі | |
| разгіра́чыла | ||
| разгіра́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| разгіра́ч | разгіра́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| разгіра́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)