раско́лваць гл. раскалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раско́лваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раско́лваю раско́лваем
2-я ас. раско́лваеш раско́лваеце
3-я ас. раско́лвае раско́лваюць
Прошлы час
м. раско́лваў раско́лвалі
ж. раско́лвала
н. раско́лвала
Загадны лад
2-я ас. раско́лвай раско́лвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раско́лваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раско́лваць несов., прям., перен. раска́лывать; см. раскало́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раско́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раскалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́лваць

1. zerspálten vt; hácken vt (дровы); knácken vt (арэх);

2. перан. spálten vt, éinen Bruch herbéiführen; entzwéien vt (на дзве часткі);

раско́лваць адзі́нства die Éinheit spréngen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раскало́ць, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак.

1. гл. калоць².

2. перан., каго-што. Раз’яднаць, унёсшы рознагалоссі, супярэчнасці.

Р. групоўку.

|| незак. раско́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раско́лванне, -я, н. і раско́л, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раска́лывать несов., прям., перен. раско́лваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раско́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расколваць — раскалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́лванне ср. раска́лывание, раско́лка ж.; см. раско́лваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozłupywać

незак. расколваць, расшчапляць, расшчэпліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)