Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскаці́цьсов.
1.в разн. знач. раскати́ть;
р. ко́ла — раскати́ть колесо́;
р. бярве́нні — раскати́ть брёвна;
2. (развернуть скатанное) раската́ть;
р. дыва́н — раската́ть ковёр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскаці́ць, ‑качу́, ‑ко́ціш, ‑ко́ціць; зак., што.
1. Коцячы, раз’яднаць, развесці ў розныя бакі. Раскаціць бочкі. □ Дастаць .. гармонік ніхто не мог. Для гэтага прыйшлося б раскаціць усю кучу бярвення.Якімовіч.
2. Разагнаўшы, паступова надаць вялікую скорасць чаму‑н. Раскаціць каляску.
3. Пакаціўшы, разгарнуць, раскруціць што‑н. згорнутае ў рулон. Раскаціць сувой. □ Хросны раскаціў на стале шарачак і аберуч пагладзіў яго.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)