раскаці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскачу́ раско́цім
2-я ас. раско́ціш раско́ціце
3-я ас. раско́ціць раско́цяць
Прошлы час
м. раскаці́ў раскаці́лі
ж. раскаці́ла
н. раскаці́ла
Загадны лад
2-я ас. раскаці́ раскаці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раскаці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)