раскалыха́ць, -лышу́, -лы́шаш, -лы́ша; -лышы́; -лыха́ны; зак.

1. каго-што. Пачаць моцна калыхаць, прымусіць калыхацца.

Р. качэлі.

2. што. Калышучы, зрабіць хісткім, няўстойлівым.

Р. слупок.

3. перан., каго (што). Вывесці са стану апатыі, абыякавасці.

Пыталіся многа, ледзь раскалыхалі яго на адказы.

|| незак. раскалы́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскалыха́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскалышу́ раскалы́шам
2-я ас. раскалы́шаш раскалы́шаце
3-я ас. раскалы́ша раскалы́шуць
Прошлы час
м. раскалыха́ў раскалыха́лі
ж. раскалыха́ла
н. раскалыха́ла
Загадны лад
2-я ас. раскалышы́ раскалышы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раскалыха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскалыха́ць сов. (качели, маятник и т.п.) раскача́ть; расколыха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскалыха́ць, ‑лышу, ‑лышаш, ‑лыша; зак., каго-што.

1. Пачаць моцна калыхаць, прымусіць калыхацца. Раскалыхаць качэлі. □ Рака шалела. Нізавыя парывы вятрыску раскалыхалі вялікія, у рост чалавека, хвалі. Караткевіч.

2. Калышучы каго‑, што‑н., надаць яму сілу інерцыі для кідання, штуршка і пад. [Гітлераўцы] адной [жанчыне] заламалі, звязалі рукі. Яе раскалыхалі і кінулі ў акно. Мележ.

3. Калышучы, зрабіць хісткім, няўстойлівым. Раскалыхаць слупок.

4. перан. Вывесці са стану апатыі, абыякавасці. Саміх .. [пагранічнікаў] не вельмі лёгка раскалыхаць, выклікаць у іх жаданне расказаць аб сваіх дасягненнях. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскалыха́ць, раскалы́хваць

1. (арэлі і г. д.) stark schukeln, in Schwung brngen*;

2. разм. (вывесці са стану апатыі) ufrütteln vt, in Bewgung brngen* (зрабіць хісткім, няўстойлівым) (hn- und hr)rütteln vt, lckern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раскалыха́ны раска́чанный; см. раскалыха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскалы́хваць несов. раска́чивать; см. раскалыха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расколыха́ть сов.

1. раскалыха́ць, мног. параскалы́хваць, разгайда́ць, мног. паразго́йдваць;

2. перен. раскалыха́ць, разварушы́ць, расшавялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскалы́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раскалыхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскалыха́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад раскалыхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)