раскалыха́ць, раскалы́хваць
1. (арэлі і г. д) stark scháukeln, in Schwung bríngen*;
2. разм (вывесці са стану апатыі) áufrütteln vt, in Bewégung bríngen* (зрабіць хісткім, няўстойлівым) (hín- und hér)rütteln vt, lóckern vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)