разра́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. разра́дка разра́дкі
Р. разра́дкі разра́дак
Д. разра́дцы разра́дкам
В. разра́дку разра́дкі
Т. разра́дкай
разра́дкаю		 разра́дкамі
М. разра́дцы разра́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

разра́дка ж., в разн. знач. разря́дка;

р. акумуля́тараў — разря́дка аккумуля́торов;

р. ў міжнаро́дных адно́сінах — разря́дка в междунаро́дных отноше́ниях;

набра́ць сло́ва ў ~ку — набра́ть сло́во в разря́дку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разра́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разраджаць — разрадзіць.

2. перан. Аслабленне напружання. Аркестр, як навінка і вясёлая разрадка ў суровым партызанскім жыцці, карыстаўся доўгі час павышанай увагай. Шахавец. Гумар у апавяданні пра гераічнае або трагічнае часта служыць для разрадкі, аслаблення выключна напружанага дзеяння, вострых сітуацый. Дзюбайла.

3. Разрэджаная расстаноўка літар у слове для выдзялення яго ў тэксце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрадка

т. 13, с. 263

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

разра́дка ж

1. (зброі, батарэі і г. д) Entládung f -;

2. палігр Spérr ung f -, Spérrdruck m -(e)s, -drücke;

у разра́дкау gespérrt;

3. перан Entspánnung f -;

палі́тыка разра́дкаі Entspánnungspoitik f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Разра́дка ’частка выплаты падатку, доўгу’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Ад рад ’чарга’ (гл. рад 1), магчыма, пад уплывам слова рата (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разрадзі́ць, -раджу́, -ра́дзіш, -ра́дзіць; -ра́джаны; зак., што.

1. Выняць зарад (з агнястрэльнай зброі).

Р. гранату.

2. Пазбавіць электрычнага зараду.

Р. акумулятар.

3. перан. Ліквідаваць напружанасць, аслабіць сілу праяўлення чаго-н.

Р. атмасферу ў сям’і.

|| незак. разраджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разра́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж. і разра́д, -у, М -дзе, м. (да 1 знач.).

|| прым. разра́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

detente [ˌdeɪˈtɑ:nt] n. fml дэта́нт, разра́дка;

political detente паліты́чная разра́дка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэта́нт

(фр. détente = разрадка, аслабленне)

разрадка міжнароднай напружанасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

разря́дка в разн. знач. разра́дка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)