разлу́ка, -і, ДМ -лу́цы, ж.

1. гл. разлучыцца.

2. Растанне з кім-н. родным, блізкім.

Р. з родным домам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разлу́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. разлу́ка
Р. разлу́кі
Д. разлу́цы
В. разлу́ку
Т. разлу́кай
разлу́каю
М. разлу́цы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

разлу́ка ж. разлу́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разлу́ка разлу́ка, -кі ж.;

жить в разлу́ке жыць у разлу́цы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разлу́ка, ‑і, ДМ ‑лу́цы, ж.

1. Стан паводле знач. дзеясл. разлучацца — разлучыцца.

2. Расcтанне з кім‑н. родным, блізкім. Пасля такой доўгай разлукі з домам Аленка адчувала сябе шчаслівай. Колас. На пятым годзе разлукі з родным Міргарадам .. [Сярдзюк] натхнёна ўспамінае вішняк і галушкі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлу́ка ж разм Trénnung f -, Schéidung f -;

жыць у разлу́цы з кім-н von j-m getrénnt lében vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Разлу́ка ’страва з вады і пшанічнай мукі’ (Касп.). Няясна. Магчыма, семантычная інавацыя (іранічнае ўтварэнне?) на базе разлучы́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разлучы́цца, -лучу́ся, -лу́чышся, -лу́чыцца; зак.

1. з кім і без дап. Расстацца, перастаць быць разам (пра блізкіх, сяброў).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раз’яднацца (пра што-н. злучанае).

Правады разлучыліся.

|| незак. разлуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. разлу́ка, -і, ДМ -лу́цы, ж. і разлучэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozłąka

ж. разлука

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ахаладзі́ць сов.

1. (сделать более холодным) охлади́ть, остуди́ть, прохлади́ть;

2. с.-х. (семена) прохолоди́ть;

3. перен. охлади́ть;

разлу́ка ~дзі́ла пачуццё — разлу́ка охлади́ла чу́вство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)