разлуза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Раскрыць (абалонку), каб дастаць семя; разлушчыць.

Р. арэх.

|| незак. разлу́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разлуза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разлуза́ю разлуза́ем
2-я ас. разлуза́еш разлуза́еце
3-я ас. разлуза́е разлуза́юць
Прошлы час
м. разлуза́ў разлуза́лі
ж. разлуза́ла
н. разлуза́ла
Загадны лад
2-я ас. разлуза́й разлуза́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час разлуза́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разлуза́ць сов. разлущи́ть; (орех и т.п. — ещё) разгры́зть;

р. стручо́к — разлущи́ть стручо́к;

р. арэ́х — разгры́зть оре́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разлуза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Раскрыць (абалонку), каб дастаць семя; разлушчыць. А Віктар разлузаў гарбузік, укінуў зерне ў рот і зачаўкаў. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлуза́ць, разлу́зваць zerbißen* vt, zerngen vt; (uf)kncken vt (арэх)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расщёлкнуть сов., разг. разлуза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разлуза́ны разлу́щенный; разгры́зенный; см. разлуза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разлу́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разлузаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлуза́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разлузаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расщёлкать сов.

1. (расколоть щелкая) разлуза́ць;

2. перен. (подвергнуть критике), прост. разне́сці, распатро́ніць, разбі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)