разлуза́ць сов. разлущи́ть; (орех и т.п. — ещё) разгры́зть;
р. стручо́к — разлущи́ть стручо́к;
р. арэ́х — разгры́зть оре́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)