разлуза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разлуза́ю разлуза́ем
2-я ас. разлуза́еш разлуза́еце
3-я ас. разлуза́е разлуза́юць
Прошлы час
м. разлуза́ў разлуза́лі
ж. разлуза́ла
н. разлуза́ла
Загадны лад
2-я ас. разлуза́й разлуза́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час разлуза́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)