разлажы́ ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час
адз.
мн.
1-я ас.
разлажу́
разло́ жым
2-я ас.
разло́ жыш
разло́ жыце
3-я ас.
разло́ жыць
разло́ жаць
Прошлы час
м.
разлажы́ ў
разлажы́ лі
ж.
разлажы́ ла
н.
разлажы́ ла
Загадны лад
2-я ас.
разлажы́
разлажы́ це
Дзеепрыслоўе
прош. час
разлажы́ ўшы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разлажы́ ць ¹, -лажу́ , -ло́ жыш, -ло́ жыць; -ло́ жаны; зак. , што.
Тое, што і раскласці ¹.
Р. тавар.
Р. страту паміж усімі ўдзельнікамі.
Р. агонь.
|| незак. расклада́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е і раскла́ дваць , -аю, -аеш, -ае.
|| наз. расклада́ нне , -я, н. і раскла́ дванне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разлажы́ ць ², -лажу́ , -ло́ жыш, -ло́ жыць; -ло́ жаны; зак.
1. што . Тое, што і раскласці ¹.
Р. ваду на кісларод і вадарод.
2. перан. , каго (што ). Давесці да маральнага падзення; дэзарганізаваць.
Р. варожую групоўку.
|| незак. расклада́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е і раскла́ дваць , -аю, -аеш, -ае.
|| наз. расклада́ нне , -я, н. (да 1 знач. ), раскла́ дванне , -я, н. (да 1 знач. ) і разлажэ́ нне , -я, н.
Маральнае р.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разлажы́ ць I сов.
1. в разн. знач. разложи́ ть; (костёр — ещё ) развести́ ;
р. тава́ р — разложи́ ть това́ р;
р. крэ́ сла-ло́ жак — разложи́ ть кре́ сло-крова́ ть;
р. стра́ ту памі́ ж усі́ мі ўдзе́ льнікамі — разложи́ ть убы́ ток ме́ жду все́ ми уча́ стниками;
р. аго́ нь — разложи́ ть (развести́ ) ого́ нь;
2. прост. (разбить, критикуя ) расчихво́ стить;
3. (на составные части, элементы ) разложи́ ть;
р. ваду́ на кісларо́ д і вадаро́ д — разложи́ ть во́ ду на кислоро́ д и водоро́ д;
р. лік на мно́ жнікі — разложи́ ть число́ на мно́ жители
разлажы́ ць II сов. (дезорганизовать ) разложи́ ть;
р. а́ рмію праці́ ўніка — разложи́ ть а́ рмию проти́ вника
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разлажы́ ць 1 , ‑лажу, ‑ложыш, ‑ложыць; зак. , каго-што .
Тое, што і раскласці 1 . Разлажыў купец на нізкім ганку Свой пярэсты дробязны тавар. Панчанка . А на хаце, крытай гонтаю старою, Сівы галубочак крылле разлажыў. Гурло . [Цімох:] — А ведаеш што, Юзік, давай разложым агеньчык і пагрэемся. Колас . Калі Антэк паехаў, стараста, правёўшы яго, вярнуўся ў хату, дастаў з шафы вучнёўскі сшытак, вырваў з яго два лісты паперы і разлажыў перад сабой. Зуб .
разлажы́ ць 2 , ‑лажу, ‑ложыш, ‑ложыць; зак. , каго-што .
1. Тое, што і раскласці 2 . Разлажыць на атамы. Разлажыць слова на марфемы.
2. перан. Давесці да поўнага маральнага падзення, упадку; дэзарганізаваць. [Камендант:] — Гэта правакацыя! — Вы сваімі паганымі лістоўкамі разлажылі маіх салдат. Грахоўскі . Падпольшчыкі здолелі разлажыць ваенную часць.., перавялі ў партызаны дзесяткі славакаў. Дзенісевіч .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разлажы́ ць I гл. раскласці I
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
разлажы́ ць II
1. гл. раскласці II ;
2. (дэзарганізаваць ) zersé tzen vt ; desorganisí eren vt ; korrumpí eren vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
раскла́ дваць гл. раскласці¹, разлажыць ¹, разлажыць ².
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раскла́ дванне ² гл. разлажыць ².
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расклада́ нне ¹ гл. раскласці¹, разлажыць ’.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)