раздо́р м. сва́рка, -кі ж., зва́дка, -кі ж., разла́д, -ду м.; (нелады) нелады́, -до́ў ед. нет;

семе́йные раздо́ры сяме́йны разла́д (сяме́йныя нелады́);

я́блоко раздо́ра я́блык разла́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Раздо́р ’драўляныя вілы’ (барыс., Сл. ПЗБ), рус. дыял. раздо́р ’расшчэпленае дрэва’, ’заезд пры аранні’, ’стан, калі дзве ліны (у бурлакоў) шырока разыходзяцца ў розныя бакі’. Ад раз- і драіць, дзерці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раздо́р Поле або сенажаць на месцы выкарчаванага лесу (Стаўбц. Прышч.).

ур. Раздор (сенажаць) Стаўбц.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Раздо́ры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Раздо́ры
Р. Раздо́р
Раздо́раў
Д. Раздо́рам
В. Раздо́ры
Т. Раздо́рамі
М. Раздо́рах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

разла́д, -у, М -дзе, м.

1. Адсутнасць адзінства, адпаведнасці, згоднасці.

Р. у працы.

2. Нязгода, нелады; раздор.

Р. у сям’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разла́д, -ду м.

1. разла́д;

р. у пра́цы — разла́д в рабо́те;

2. раздо́р;

сяме́йны р. — семе́йный раздо́р;

я́блык ~дуя́блоко раздо́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нелады́ ед. нет, разг. нелады́, неуря́дица ж., тре́ния, раздо́р м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Zwetracht

f - раздо́р, разла́д

~ säen — се́яць разла́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Не́лад ’не́парадак, нязгода’ (Нас.), нэ́лад ’нелады’ (драг., З нар. сл.), укр. не́лад ’бязладзіца, непарадак’, рус. не́ладраздор, нязгода’. З не і лад, гл. ладзіць; сюды ж неладом ’не ў лад, бязладна’ (Ян.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разла́д, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Адсутнасць адзінства, адпаведнасці, згоднасці. Душэўны разлад. □ Пісьменнік [Янка Брыль] трапна паказаў сацыяльны разлад паміж бацькамі і дзецьмі, разлад, які канчаткова і беспаваротна загубіў бацькоў-мукасеяў. Майхровіч.

2. Нязгода, нелады; раздор. У разладзе, які з прыходам Просі пасяліўся ў Антосевай сям’і, відавочна выяўлялася нейкая памылка: толькі — якая? чыя? Васілевіч. Пакутуючы ад разладу з Лёдзяй, .. [Юрка] цэлую ноч прыдумваў самыя неверагодныя кары сабе і Севу. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)