Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разві́тваццанесов. проща́ться; откла́ниваться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разві́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак.да развітацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
развіта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.
1.з кім. Абмяняцца развітальнымі словамі, паціснуць адзін аднаму рукі пры расставанні.
Р. перад ад’ездам.
2.з кім-чым. Пакінуць што-н., расстацца.
Р. са службай.
◊
Развітацца з белым светам (з жыццём) — памерці.
|| незак.разві́твацца, -аюся, -аешся, -аецца; наз.развіта́нне, -я, н. (паводле 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
развіта́цца, разві́твацца
1.Ábschíed néhmen*, sich verábschieden (з кім-н. von D); sich trénnen (зкім-н.зчым-н. von D); schéiden*vi (s) (зкім-н.зчым-н. von D);
развіта́цца сябра́мі sich als Fréunde trénnen;
развіта́цца са звы́чкай sich etw.ábgewöhnen;
развіта́цца з надзе́яй die Hóffnung áufgeben*;
2.перан. (расстацца з кім-н, чым-н.) j-m, etw. (D) Lebewóhl ságen, sich trénnen (von D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
откла́ниватьсянесов. адві́твацца, разві́твацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расстава́ццагл. развітацца, развітвацца
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
расста́ццагл. развітацца, развітвацца
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
adieu1[əˈdju:]n. развіта́нне;
bid smb. adieuразві́твацца з кім-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
нацалава́цца, ‑луюся, ‑луешся, ‑луецца; зак.
Нацешыцца ўволю пацалункамі. Калі пачалі развітвацца і маці хацела пацалаваць.. [Макара], дык ён адштурхнуў яе, чамусьці засаромеўшыся.. Праўда, ён развітаўся за руку і з Ксенькай, але з ёю ён нацалаваўся напярэдадні.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)