разбі́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. разбі́ўка
Р. разбі́ўкі
Д. разбі́ўцы
В. разбі́ўку
Т. разбі́ўкай
разбі́ўкаю
М. разбі́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбі́ўка ж., в разн. знач. разби́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбі́ўка, ‑і, ДМ ‑біўцы; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. разбіваць — разбіць (у 1, 3, 7–10 знач.).

2. Спец. Планіроўка на мясцовасці якога‑н. збудавання. Разбіўка новай вуліцы. Разбіўка ўмацаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбі́ўка ж.

1. Zerschlágen n -s, Zerkléinern n -s;

2. (планіроўка) Ábstecken n -s, Ánlage f -, -n, Ánlegung f -, -en (сада і г. д.);

3. (раздзяленне, размеркаванне) Áufteilung f -, -en; Áufgliedeung f -, -en (nach D); Áufschlüsslung f -, -en (па плану);

пакварта́льная разбі́ўка Áufschlüsslung nach Quartálen;

разбі́ўка на ўча́сткі Parzellíerung f -, -en;

4. (лагера і пад.) Áufschlagen n -s;

5. палігр. Spérrung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разбі́ць, разаб’ю́, разаб’е́ш, разаб’е́; разаб’ём, разаб’яце́, разаб’ю́ць; разбі́ў, -бі́ла; разбі́; разбі́ты; зак.

1. гл. біць.

2. Пашкодзіць ударам, параніць.

Р. галаву.

3. перан. Загубіць, разбурыць.

Р. мары і надзеі.

Р. чужое шчасце.

4. каго-што. Раздзяліць на часткі, на групы; размеркаваць.

Р. лес на ўчасткі.

Р. атрад на групы.

5. каго-што. Перамагчы, нанесці паражэнне.

Р. ворага.

6. перан. Даказаць памылковасць, беспадстаўнасць, неабгрунтаванасць каго-, чаго-н.

Р. праціўнікаў новай ідэі.

7. Паставіць, раскінуць (палатку і пад.).

Р. лагер.

8. Распланаваўшы, пасадзіць што-н.

Р. парк.

9. што. Растрэсці, разварушыць, раскінуць.

Р. сена.

Р. гной на полі.

|| незак. разбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разбіва́нне, -я, н. і разбі́ўка, -і, ДМ -біўцы, ж. (да 4, 7—9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разби́вка в разн. знач. разбі́ўка, -кі ж.;

разби́вка са́да разбі́ўка са́ду;

разби́вка на сло́ги разбі́ўка на склады́;

разби́вка на ме́стности разбі́ўка на мясцо́васці; см. разбива́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыянгуля́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Разбіўка паверхні на трохвугольнікі.

2. Геадэзічны метад знаходжання апорных пунктаў на зямной паверхні для тапаграфічных здымак і геадэзічных вымярэнняў мясцовасці.

[Ад. лац. triangulum — трохвугольнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неаргані́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не належыць да расліннага або жывёльнага свету, характарызуецца адсутнасцю жыццёвых працэсаў; нежывы. Неарганічныя рэчывы. Неарганічная прырода. // Які складаецца з рэчываў, што не належаць да расліннага або жывёльнага свету. Неарганічныя ўгнаенні.

2. перан. Які не ўваходзіць натуральна ў стыль, твор і інш. Разбіўка нашых вершаў на сечаныя радкі ішла сілком, была неарганічнай. Скрыган.

•••

Неарганічная хімія гл. хімія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozbicie

rozbici|e

н.

1. разлом; паломка;

ulec ~u — разбіцца;

~e pociągu — крушэнне цягніка;

~e okrętu — караблекрушэнне;

2. разгром; паражэнне; параза;

3. разбіўка;

~e namiotu — разбіўка палаткі;

4. падзел; разбіўка;

~e na grupy — падзел на групы;

5. раскол; распад;

~e rodziny — распад сям’і;

6. раздробленасць;

~e partii politycznych — раздробленасць палітычных партый;

~e dzielnicowe гіст. удзельная раздробленасць;

~e jądra фіз. расшчапленне ядра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АДНО́СІНЫ двух лікаў,

дзель аднаго ліку на другі. Адносіны дзвюх аднародных велічынь наз. лік, які атрымліваецца ў выніку вымярэння першай велічыні, калі другая прынята за адзінку. Калі 2 велічыні вымераны з дапамогай адной і той жа адзінкі, то іх адносіны роўныя адносінам лікаў, якія іх вымяраюць. Адносіны даўжынь 2 адрэзкаў выражаюцца рацыянальным (сувымерныя адрэзкі) або ірацыянальным (несувымерныя адрэзкі) лікам. Паводле Эўкліда, 4 адрэзкі a, b, a′, b′ утвараюць прапорцыю a : b = a′ : b′, калі для адвольных натуральных лікаў m і n выконваецца адна з суадносін ma = nb, ma > nb, ma < nb адначасова з адпаведнымі суадносінамі ma′ = nb′, ma′ > nb′, ma′ < nb′. У выпадку несувымернасці a і b — разбіўка ўсіх рацыянальных лікаў x = m/n на 2 класы па прыкмеце а > xb або а < xb супадае з разбіўкай па прыкмеце a′ > xb′ або a′ < xb′, што адпавядае сутнасці ідэі сучаснай тэорыі дэдэкінда сячэнняў.

т. 1, с. 124

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)