разбаза́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разбаза́рваю разбаза́рваем
2-я ас. разбаза́рваеш разбаза́рваеце
3-я ас. разбаза́рвае разбаза́рваюць
Прошлы час
м. разбаза́рваў разбаза́рвалі
ж. разбаза́рвала
н. разбаза́рвала
Загадны лад
2-я ас. разбаза́рвай разбаза́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разбаза́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбаза́рваць несов. разбаза́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбаза́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разбазарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбаза́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што (разм., неадабр.).

Легкадумна, не па-гаспадарску распрадаць, раздаць, растраціць.

Р. маёмасць.

|| незак. разбаза́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбаза́рваць, разбаза́рыць verschludern vt, verplmpern vt; verguden vt, verschwnden vt (сродкі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разбаза́ривать несов., разг. разбаза́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбаза́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да разбазарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбаза́рванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разбазарваць — разбазарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траві́ць², траўлю́, тра́віш, тра́віць; тра́ўлены; незак., што.

Таптаць (лугі, палі), з’ядаць пасевы; рабіць патраву (у 1 знач.).

Т. пасевы.

Козамі сена травіць (разм., неадабр.) — рабіць лішнія расходы, разбазарваць дабро.

|| зак. патраві́ць, -траўлю́, -тра́віш, -тра́віць; -тра́ўлены і страві́ць, страўлю́, стра́віш, стра́віць; стра́ўлены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

verschludern

vt

1) марнатра́віць, разбаза́рваць

2) прада́ваць за нішто́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)