Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
радня́, -і́; ж.
1.зб. Сваякі.
Блізкая р.
Сабралася ў госці ўся р.
2. Тое, што і сваяк (разм.).
Яна мне р.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
радня́ж.
1.собир. родня́; родны́е мн.;
у яго́ няма́ ~ні́ — у него́ нет родни́ (родны́х);
2. (человек, находящийся в родстве с кем-л.) родня́, ро́дственник м.;
ён мне р. — он мне родня́ (ро́дственник)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
радня́, ‑і, ж.
1.зб. Родныя, сваякі. Да палкоўніка адразу прыехала радня: родная сястра, жонка, нейкі яшчэ малады чалавек.Чорны.Абапал маладых садзяцца шафёры і шаферкі. Потым сваты і свацці, а далей ужо блізкая і далёкая радня.Асіпенка.
2.Разм. Родны (родная), сваяк (сваячка). Здавалася, нібы ўсе яны [людзі і малпы] адчувалі, што даводзяцца адзін аднаму раднёй.Маўр.Можа, ён быў яму нейкая радня, а можа і што-небудзь іншае звязвала іх, але гэты бялявы хлопец быў для оберста не толькі дзеншчыком.Шахавец.//перан. Аб кім‑, чым‑н. падобным у якіх‑н. адносінах. Я ў Новай Рызе — зусім як дома, бо з новым Мінскам яна радня.А. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радня́ж.
1.зборн. Verwándtschaft f -; Verwándten pl;
далёкая радня́ die entférnten Verwándten;
у яго́ вялі́кая радня́ er hat víele Verwandte;
2.разм. (сваяк) der [die] (náhe) Verwándte (sub);
ён мне радня́ er ist ein Verwándter von mir, er ist mein Verwándter
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)