назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| піро́пу | |
| піро́пу | |
| піро́пам | |
| піро́пе |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| піро́пу | |
| піро́пу | |
| піро́пам | |
| піро́пе |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Каштоўны камень чырвонага колеру, разнавіднасць граната.
[Ад грэч. pȳrōpós — вогнепадобны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(
мінерал класа сілікатаў, гранат2 чырвонага колеру; празрыстая разнавіднасць з’яўляецца каштоўным каменем.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пиро́п
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грана́т2
(
мінерал класа сілікатаў, каштоўны камень, звычайна цёмна-чырвонага колеру; разнавіднасці гранату — альмандзін, андрадыт, грасуляр, дэмантоід,
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ГРАНА́ТЫ
(ад
група мінералаў падкласа астраўных сілікатаў з агульнай формулай R2+R3+ [Sio4]3, дзе R2+ — Са, Fe, Mg, Mn, а R3+ — Al, Fe, Cr. Утвараюць ізаморфныя рады, канцавыя члены якіх —
У.Я.Бардон.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)